Kaapstad

Vandaag wordt het een warme dag volgens de voorspellingen. Gerrit en Marie gaan bridgen in Kaapstad en ik ga mee naar het Waterfront: de opgeknapte oude haven die is omgetoverd in een winkel- en uitgaanscentrum. Ik ken het van de vorige keer en kijk eerst wat rond. Volgens Jasper moet ik vooral ook even in de haven kijken en dat doe ik. Het lijkt me leuk om met een rondvaartbootje door de haven te varen. Buitengaats trekt me niet. Er wordt op humoristische wijze uitleg gegeven. Ik kan me een beetje voorstellen als je alle bebouwing wegdenkt, hoe Jan van Riebeeck hier aan land is gegaan. Alleen lag de zee toen verder landinwaarts. Straatnamen als Strand betekent ook werkelijk dat daar vroeger het strand was. Dat ligt nu midden in de stad. Maar het gezicht van de Tafelberg vanuit zee is magistraal. De lucht is schoon; er hangt geen bewolking over de berg, wat vaak in de middag zo is.

Weer aan land gekomen begeef ik me eerst naar een terras om een sandwich te eten met uitzicht op de haven en het reuzerad. Ik loop daarna naar deoude vuurtoren. Onderweg spelen er een paar bandjes oude jazzmuziek. Opeens zie ik een bord dat van 25 novemver tot 11 december hier de Volvo Ocean Tace aanlegt. Die kunnen we dus aanschouwen. Laura Dekker is ook onderweg van Port Elizabeth naar Kaapstad lazen we in Die Burger.

Al verder lopende wilde ik nog naar het Aquarium, wat in de buurt ligt. Prachtige vissen, hele grote krabben en kreeften, haaien. Mooi om het gezien te hebben.

Om half zes hebben we afgesproken om elkaar te treffen om te eten. Dat moet snel want 's avonds gaan we naar een theatervoorstelling: in een klein zaaltje wordt een stuk opgevoerd o.a. door een zeer bekende ZA actrice die al jaren in Londen optreedt: Helen Susman. Het was een stuk in het Engels en heette Marion and Solomon: een oude blanke mevrouw en een jongere zwarte. In het stuk komt de zich wijzigende verhouding tussen blank en zwart aan de orde.