We ontdekken weer een nieuwe pas: de Middelbergpas, 1000m hoog en een bochtige grindweg. We komen uit in een vruchtbaar dal en rijden verder naar Porterville en steken over ook op een ons onbekende weg naar Velddrif, aan de Atlantische kust. Hier wordt veel graan verbouwd dat al is geoogst. Op de brug hebben we een mooi uitzicht over de rivier en de oceaan. We gaan verder richting Saldanha, dat een grote ijzerertsindustrie heeft en een militaire haven. Ook komen hier veel toeristen. De huidige ertshaven is door de bouwcombinatie Salcon aangelegd waarin onder meer Ballast Nedam heeft deelgenomen. Deze haven is in de periode 1975-1980 aangelegd. De spoorlijn vanuit het binnenland naar de haven, is aangelegd door een Frans bedrijf. Deze spoorlijn was noodzakelijk voor het vervoer van ijzererts vanuit het binnenland naar de haven.

We vervolgen onze weg naar Langebaan, en zoeken B&B Seagulls weer op. Gelukkig is er een mooie kamer met uitzicht op het zwembad en de oceaan.

De volgende dag zijn we al vroeg op de mooie golfbaan en lopen 18 holes. We zijn hier in 2011 ook geweest maar er zijn zoveel grote huizen bijgebouwd dat we het ons niet goed meer herinneren. De baan is vlak en wij lopen met een trolly door de baan. De meeste Zuid Afrikanen hebben toch een buggy, maar wij vinden het juist prettig om naast het zitten in de auto ons weer even in te spannen op de golfbaan. Hebben wij soms reeën op de baan, hier zijn het springbokken, en gemsbokken en rode hartebeesten. Ze lopen niet weg voor je maar je moet ze ook niet raken. In de vijvers met grote rotsblokken zitten allerlei vogels: grote meeuwen, Egyptische ganzen enz.

's Middags zijn we nationale Park in geweest om de lagune heen naar de Atlantische rotskust.Van Langebaan gaan we weer richting Durbanville. In Malmesbury hebben we met Tiemen Groen in de supermarkt koffie gedronken. Toen Gerrit nog op de bank in Lemmer werkte, heeft hij met Tiemen veel zaken gedaan. Wij weten dat hij daar vaak 's morgens de krant leest met een kop koffie. Hij volgt het wielrennen nog volop en aangezien de elektriciteit hier steeds uitvalt en dat ook op de laatste 20 km van Parijs-Roubaix het geval was, had hij maar een generator aangeschaft. Enthousiast was hij over het optreden van Mathieu van der Poel, vooral diens optreden in de Amstel Goldrace van dit jaar. Leuk weer even met hem gepraat te hebben. Hij was in onze tijd een fenomeen. Daarna doorgereden naar Durbanville.