Van Graaff Reinet zijn we over de grote vlakte naar Willowmore gereden. Over 150 km zijn er maar een paar flauwe bochten en de rest is kaarsrecht. Het landschap is eentonig; droog, droge struikjes en groene boompjes waar een riviertje hoorde te stromen. Na Willowmore doorgereden naar Die Rust en Oudtshoorn: het dorp van de struisvogels. Wij komen hier altijd graag omdat er genoeg mogelijkheden zijn om wat te bekijken of te doen. Commerciële struisvogel farms zoeken we niet op. Maar de Swartberg heeft voor ons altijd aantrekkingskracht. Volgens de krant was hij afgesloten, maar dat moeten we eerst zien. Vanaf ons huisje op camping Kleinplaas en een ontbijt in het restaurant trokken we via de Schoemanspoort naar Kobus-se-Gat en naar het grindpad van de Swartberg. Adembenemende uitzichten op de bergen en het dal. En we kwamen boven. Aan de andere kant werd er aan de weg gewerkt. Wel hadden we in de krant gelezen dat even verder dan de pas, naar de Gamkaskloof, waar we de vorige keer zijn geweest, nu een hevige brand had gewoed en de weg zeker een paar maanden afgesloten was. Terug bij Kobus-se-Gat nog heerlijke koffie gedronken. Het was die dag snikheet: 41 graden. Gelukkig is er op de camping een zwembad en daar hebben we gebruik van gemaakt. We zouden nog naar een museum, maar het was te heet. Van Oudtshoorn zijn we de volgende dag zuidwaarts gereden over de Robertsonpas en kwamen we uit bij Mosselbaai. Daar bij de vuurtoren, die heel belangrijk was in vroegere tijden, van het uitzicht genoten. De branding slaat tegen de rotsen aan. Verder het museum van Bartolomeus Diaz, die in 1588 tot Mosselbaai was gekomen na als eerste de Kaap te hebben gerond. Vlakbij herinnert een oude boom eraan dat hier zeelui hun brieven achterlieten. Interessant museum. We rijden door naar Stilbaai aan de oceaan en vinden een leuk B&B Myrltles Retreat.