Na een donkere nacht staan we vroeg op om weer naar de vogels te luisteren en of we nog ander wild zien. De gecko's kruipen tegen de muur op en kijken op ons neer. We pakken weer en gaan naar de plaas. We treffen Annetjie bij het ontbijt en ze had graag nog een dag met ons doorgebracht om ons de wetenswaardigheden over de kloofmensen te vertellen en te laten zien. Ze zijn daar min of meer zelfvoorzienend. Ze telen druiven en hebben een grote moestuin. Wij krijgen ingelegde vijgen en pickels van haar mee. We gaan nog een eindje verder de kloof in tot het museum. Heel interessant. We kopen een boekje waar de geschiedenis van de bewoners en de wegaanlegging naar de kloof in wordt verklaard. Op de terugweg gaan we nog even bij haar aan, zodat het half een voor we uit de kloof vertrekken. We moeten de helling weer op maar nu weten we hoe de weg loopt. Het is een stralende dag zodat we weer volop van het uitzicht genieten. Op de top blijven we weer even staan en kijken terug de kloof in. Heel speciaal. Het was omhoog minder eng dan naar beneden. We vervolgen de berghellingen en hun haarspeldbochten tot we weer op de Swartbergpas staan. Al voor de derde keer maar weer blijven we staan om van het geweldige uitzicht te genieten. We dalen verder af om weer bij Kobus se Gat aan te steken en een heerlijke warme maaltijd te genieten. Kobus herkent ons weer en gaat er eens lekker voor zitten. Weer leuke gesprekken gehad. We draaien nu af om een gravelroad te nemen naar Calitzdorp. Dat voert door het dal waar we van de Swartbergpas naar beneden kijken. Vanaf Calitzdorp rijden we verder over de asfaltweg naar Ladismith, waar we onderdak hebben in Mountain View. Al weer een bijzondere dag.