Rondom Clanwilliam worden niet alleen citrusvruchten verbouwd, maar ook thee. Er staat een hele grote theefabriek, waaronder andere de rooibosthee wordt gemaakt. Wemochten naar binnen, maar hebben het niet gedaan.We pakken onze route op naar het noorden en volgen de Olifantsrivier tot Klaver. Bij een benzinepomp heb je niet alleen benzine te koop, maar je kunt er ook koffie drinken; er is een winkeltje bij, enz. We probeerden eerst in het dorp koffie te drinken, maar zo'n dorp is niet zo groot. Je hebt er wat winkeltjes, waar wij liever niet komen en zo ook met de koffietentjes. Na Klaver naar Vanrhijnsdorp: dit dorp is genoemd naar Petrus Benjamin van Rhijn, de eerste vertegenwoordiger van Namaqualand in de oude Kaapse Raad. De regio was al veel eerder bezocht door Pieter Crijthof in 1662.. Het dorp is ontstaan pas in 1740. Vanrhijnsdorp is de toegangspoort naar Namaqualand: de desert op weg naar Namibie. In de Lonely planet had ik gelezen dat er een grote kokerboom kwekerij was, waar men van ver weg naar toe kwam. Wij dus ook: kokerbomen zijn eigenlijk hele grote aloe's op stam. Ze kunnen honderden jaren oud worden. In die kwekerij hadden ze van alles. Aloe's op de grond, allerlei succulenten en dan in het groot, cactussen en de kokerbomen. Er stonden ook nog andere bomen en we vroegen de namen ervan aan iemand. Hij wist ze niet allemaal, maar na het gesprekje nodigde hij ons uit om op zijn plaats te komen kijken. We komen er nu niet langs, maar wel op de terugweg.

Na Vanrhijnsdorp moeten we de Bokkeveldberg over. Je kunt zeker 10 tot 15 km ver kijken en we zagen de weg al van verre naar boven klimmen. Het landschap was weer heel apart. We zagen de Bokkebergen als een platte hoogvlakte, waarin dalen zijn uitgeslepen. Wij reden nog door de lagergelegen Knersvlakte. Boven op de pas had je dan ook een prachtig uitzicht van kilometersver over die vlakte. Over de berg kwamen we in Niewoudtville. Ook weer zo'n stoffig boerendorpje, dat komt ook door de gravelwegen. Dan verder de droge hoogvlakte over tot je weer op 10 km afstand een groene oase ziet liggen: Calvinia aan de voet van de Hantambergen. Hier vinden we een B&B, de blaue Nartjie, wat ook een citrusvrucht schijnt te zijn. We lunchen in het oude Hantamhuis, wat vroeger het dorpshuis was en nog in oude staat is gelaten. Calvinia is het centrum van de schapenteelt, maar als je denkt dat de schapen daar weiden in mooi groen gras, dan klopt dat niet. Zo nu en dan is er een watermolen en staat er een boerdeij bij. Daar worden de schapen gehouden, alleen is de weide een heel groot stuk desert, wel afgezet met bedrading. Marie is hier geboren en haar vader was hier veearts. Ons B&B is ook een oud huis van 1830 omtrent, maar is helemaal opgeknapt. Er zit ook een uitstekend restaurant bij en daar hebben we 's avonds heerlijk gegeten met een fles Sauvignon Blanc.