GerritenGeertje.reismee.nl

De Hekla

Op de lagere school vroeger leerden we een aantal vulkanen: Etna, Vesuvius, Stromboli in Italie en de Hekla op IJsland. Als wij hier buiten de deur stappen en een paar meters de weg op, dan hebben we het gezicht op de Hekla. Elke keer is het weer anders, meestal zit hij in de wolken, zo ook gisteren. Toch intrigeert hij ons. Het is natuurlijk ook nog zo dat bij die andere vulkanen je je tong breekt over de namen, zoals de Eyjafjallajokull die de laatste keer in 2014 het vliegverkeer ontregelde. Eerst onze gastheer gevraagd naar de beste route. Van hem kregen we ook een aantal tips. Heen via de 32 bracht ons naar weer naar een prachtige waterval die zich door de lava basaltblokken heen wringt. Verderop hadden ze een replica gemaakt van een longhouse van de Vikingen. Bij een andere stop waar wij koffie zouden drinken, was een Hekla info centrum. De Hekla breekt eens in de ongeveer 15 jaar uit. De laatste keer was 2000, dus men verwacht binnenkort weer een uitbraak. Er hing een scherm met de seismologische trillingen van de Hekla. De vorige keer was maar een uur van te voren bekend dat hij zou uitbreken. Stel je voor!!!!! Wij denken dat de Hekla zo'n mooie vulkaan met bovenin een krater is. Maar dat is niet zo. Hij breekt uit in een spleet met meerdere kratermonden. Prachtige filmpjes laten ons dat zien. Wij drinken onze koffie buiten op de camping op een bankje. Ondertussen komen een paar fietsers eraan om hier hun tent op te zetten. We vragen waar ze vandaan kwamen en hoe het fietsen hier beviel. 3 dagen hadden ze veel regen gehad, De tent moest eerst te drogen hangen voor ze hem op konden zetten. Ook hadden ze veel tegenwind gehad op de weg naar het noorden en waren weer teruggekeerd. Het viel ze niet mee en waren niet zo maar fietsers! Wij hadden de koffie op en vervolgden onze weg langs de 26. De voet van de Hekla bestaat dan weer uit velden lava, dan weer uit zanderige heuveltjes en dan weer uit groene lavavelden, elke keer weer anders. Op de 1 aangekomen vervolgden we de onze bekende weg naar Selfoss. Plotseling zie ik een bordje Bobby Fischer schaakcentrum staan. We stoppen en gaan het museumpje binnen. Fischer heeft in Reykjavik tegen Spasski gespeeld in 1972 om de wereldtitel. In 2005 heeft Fischer de IJslandse nationaliteit gekregen en is er gaan wonen. In 2010 is hij overleden. We hebben zijn graf bezocht op een kerkhof van een heel klein kerkje vlakbij Selfoss. Wij vervolgen onze weg naar huis en komen langs de krater van de Keria. Nu is het droog weer en zonnig. We maken een rondje om de krater heen.

Reacties

Reacties

Hielkje

Mooi verhaal en mooie foto's.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!