Vanuit Calvinia, genoemd naar Johannes Calvijn en gesticht in 1848, is een goede uitvalsbasis voor de bloemenroute. Maar daar zijn wij te laat voor, maar toch volgen wij het pad. Eerst naar Loeriesfontein en door naar Kliprand, een boerderij die op de kam van een berg ligt. We wilden even in de schaduw lunchen, maar dat zat er niet in. Er waren zo nu en dan groene boompjes in de verder uitgestrekte droge vlakte. Dan maar in Platbakkies naar de boerderij die er helemaal alleen staat. De boer ging ook lunchen en we kregen koffie en aten onze broodjes op. Wel een uur met hem gepraat en hij was ooit door Frans van een abces afgeholpen aan zijn stifttand. Verder op weg naar Springbok. Onderweg was de lucht veranderd. Er was onweer op komst. In Springbok zijn we al vaker geweest en altijd slapen we daar in Annie's Cottage, een B&B met een mooie beschutte tuin. We krijgen de kamer weer met het hemelbed. Tijdens het eten 's avonds brak de bui los en dan gaat het goed tekeer. De temperatuur schiet ook naar beneden, maar wel lekker. Vanuit Springbok wilden we naar de kust: eerst naar Kleinsee en daarna naar Port Nolloth. Hier zijn allemaal diamantmijnen. De 2000 km lange Oranjerivier mondt in de Atlantische Oceaan uit bij Alexander Bay. 10 km ten zuiden van Port Nolloth werden in 1928 diamanten op het strand gevonden. De Oranjerivier heeft de kostbare stenen eeuwenlang meegevoerd en ten noorden en ten zuiden over het strand verdeeld. Port Nolloth is daardoor een belangrijk centrum van de diamantindustrie. We hebben daar in een B&B Bedrock aan de Oceaan gelogeerd en met de golfslag in het gehoor is het lekker slapen.